Ecoloxistas en Acción e Greenpeace demandan en Vigo unha xestión sostíbel da pesca para protexer os océanos

Vigo, 17 de xullo de 2023.– “Stop industrial fishing. Protect the oceans” é o lema da pancarta despregada por Ecoloxistas en Acción e Greenpeace hoxe no porto de Vigo. Diríxense así aos ministros de pesca da UE que están reunidos co gallo da Presidencia española da UE, ao ministro Luis Planas e ao futuro goberno. As activistas esixen que poñan fin á degradación e destrución dos océanos provocada pola pesca industrial.

Na actualidade a actividade pesqueira supón unha das maiores ameazas para a biodiversidade mariña (1). A sobrepesca aínda ameaza as poboacións de peixes e, malia que se foi reducindo en augas do Atlántico Nordés, no mar Mediterráneo máis do 70% das poboacións avaliadas están sobreexplotadas (2) e máis da metade das especies de quenllas, raias e quimeras están ameazadas (3).

Aínda por riba, o cambio climático non fai máis que agravar a situación. Segundo os últimos datos (4), supéranse as peores predicións con máximos históricos de temperatura desde que temos rexistros: se non se pon fin ás emisións de gases de efecto invernadoiro, máis do 80% da biodiversidade mariña estaría en perigo en 2100 (5), sendo os depredadores superiores da cadea trófica dobremente ameazados polo cambio climático e a pesca e, por tanto, asociados a maiores riscos de extinción.

A pesca é á súa vez vulnerábel e responsábel ao cambio climático. Segundo a FAO, os produtos do mar seguen a ser un dos alimentos básicos máis comercializados internacionalmente (en 2018, 67 millóns de toneladas —o 38% da produción pesqueira e acuícola— foi comercializada internacionalmente). De feito, dous de cada tres pezas de peixe que se consomen en España proceden de caladoiros afastados, coa pegada socioambiental asociada.

Ecoloxistas en Acción e Greenpeace demandan ao Consello de Pesca da UE, ao Ministro de Agricultura, Pesca e Alimentación, Luis Planas, e ao futuro goberno as seguintes medidas:

• Prohibir todas as subvencións prexudiciais á pesca en augas distantes e en alta mar —con escasas excepcións para os Pequenos Estados Insulares en Desenvolvemento—, e garantir un acceso xusto e equitativo ao financiamento para a pesca costeira de pequena escala.
• Reforzar os estándares sociais e ambientais das importacións para poñer fin ás importacións de peixes e mariscos provenientes de pesqueiras destrutivas ou daquelas que non respectan os dereitos humanos e laborais.
• Apostar contundentemente pola transición cara a unha pesca neutra en emisións de carbono e de menor impacto a través dos fondos da UE, garantindo un acceso xusto e equitativo ao financiamento para a pesca de baixura e de pequena escala.
• Protexer e restaurar os ecosistemas mariños incluíndo as zonas potencialmente salientábeis desde un ollar pesqueiro, como zonas de restauración de hábitats de interese para a pesca ou Reservas Mariñas.
• Comprometerse coa protección dos Ecosistemas Mariños Vulnerábeis da pesca de fondo para asegurar a conservación destes ecosistemas esenciais para a biodiversidade.
• Distribuír as posibilidades de pesca (cotas e esforzo pesqueiro) en beneficio da pesca de baixura e das comunidades locais de pesca, incluíndo criterios sociais e ambientais na repartición, como o número de traballadores ou a inxección á economía local, o aumento da selectividade, ou a redución do impacto sobre o fondo, seguindo as recomendacións científicas para rematar coa sobrepesca.

Marta Martín-Borregón, portavoz de Greenpeace: “Estudos recentes evidencian que podería lograrse unha recuperación substancial da vida mariña para 2050, se se mitigan as súas principais presións, incluído o cambio climático. A recuperación da vida mariña representa un gran reto que, ademais de posíbel, é unha obriga ética e social que non poden seguir a ignorar os nosos responsábeis políticos de máis alto nivel”.

Cristóbal López voceiro  de Ecoloxistas en Acción: “É hora de poñer fin á xestión pesqueira a curto prazo, reactiva e escorada cara á industria altamente destrutiva, e apostar por unha xestión pesqueira baseada na ciencia, deseñada para o longo prazo e adaptada a nivel territorial. A humanidade depende dos océanos para a súa subsistencia. As funcións de regulación climática, produción de osíxeno ou captación de CO₂ permiten a vida no planeta, é hoxe máis necesario que nunca rematar coa súa degradación“.